اصفهان

کاروانسرای مادرشاه

آشنایی با کاروانسرای مادرشاه مورچه خورت

استان اصفهان دارای تاریخ غنی میباشد؛ آثار به جا مانده از دوره‌های تاریخی مثل: قاجار و صفویه که هر کدام در نوبه‌ی خود زیبایی و شکوه ویژه ای دارند،یکی از این آثار که در دوره ی عباسی ساخته شده و به نام مادرشاه معروف است.

کاروانسرای عباسی(مادرشاه) در ۲۰کیلومتری شمال شاهین شهر در تقاطع اتوبان کاشان-اصفهان و بزرگراه دلیجان-اصفهان واقع گردیده است.

این بنا به عنوان یک اثر ارزشمند تاریخی دارای ویژگی‌های عینی و ذهنی فراوانی می‌باشد که به این اثر جذابیت‌های ویژه‌ای بخشیده است.

این کاروانسرا جزء کاروانسراهای سلطنتی بوده که جهانگردان‏ زیادی این کاروانسرا را دیده‌‏اند و در مورد آن شرح و توصیف‌هایی‏ بر جای گذاشته‏ اند.

از آن میان می‏توان به جیمز موریه،هانری‏ رنه دالمانی، ادوارد براون و همچنین حاج عبد الغفار نجم الملک‏ نویسندهء کتاب سفر نامه‌ی خوزستان اشاره کرد.

همگی این افراد فوق در دوره‌ی قاجار از این کاروانسرا دیدن کرده ‏اند.

 

 

در چهار گوشه‌ی بنا ۴برج مدور و در وسط اضلاع شمالی و جنوبی نیز ۲برج پنج ضلعی وجود دارد.

دورتادور لبه فوقانی دیوار خارجی و برج‌ها دیوار جان پناهی با کنگره‏‌های زیبا و تزئینات‏ آجرکاری وجود دارد.

این جان پناه علاوه بر جنبه تزیینی عاملی‏ بوده است جهت جلوگیری از سقوط مسافران هنگام شب بدین‏ صورت که در شب‌های گرم تابستان معمولاً مسافران از پشت بام سردر ورودی به صورت پیش‏آمد با دو گوشه پخ است.

در قسمت میانی فضای سر پوشیده اصلی قرار دارد که درگاه‏ ورودی در آن واقع شده است.

حیاط و نمای شرقی

 

درگاه ورودی از طریق دالان کوتاهی به سرسرا می‏رسد.

سرسرا مربع شکل‏ بوده و چهار گوشه آن پخ است و طرفین آن فضاهای مربوط به اقامت نگهبانان و انجام خدماتی همچون خواربارفروشی و نانوایی دیده می‏شود.

حیاط مستطیل شکل کاروانسرا با چهار گوشه پخ به سبک چهار ایوانی است.

پشت ایوان‏ بزرگ شرقی،تالار بزرگی قرار دارد. در سه طرف آن صفه‏های‏ عمیق وجود دارد که کمرپوش شده و تشکیل دو طبقه داده‏ است.

دورتادور تالار سکوهایی جهت نشستن وجود دارد.

جبهه شمالی حیاط

 

به نظر می‏رسد این تالار محلی برای انجام مراسم پذیرایی از شاهنشاه یا سفیران خارجی بوده است.

۱۸ اتاق گرداگرد حیاط ساخته شده و هر کدام دارای یک ایوان است.

در چهار گوشه‌ی بنا و پشت اتاق‌ها اصطبل‌ها قرار گرفته‏‌اند، این اصطبل‌ها به دو دسته تقسیم می‏شوند:

دسته اول اصطبل‌های‏ ستون‌دار هستند که در چهار گوشه بنا قرار دارند و ورود به آنها از طریق گوشه‏‌های پخ صورت می‏گیرد.

این اصطبل‌ها مربع شکل‏ بوده و طرفین آنها صفه‏‌هایی وجود دارد که داخل هر کدام یک‏ بخاری تعبیه شده است.

 

 

در فضای مرکزی این اصطبل‌ها مابین‏ چهار ستون مربع شکل، سکویی وجود دارد که به همراه صفه‏‌های کناری به عنوان محلی برای اقامت قافله‏‌داران یا انبار کالاها مورد استفاده بوده‌‏اند.

سیر و عقیده دارد این اصطبل‌های چهارگانه‏ برای نگهداری فیل‏‌هایی بوده که هنگام تشریفات ورود سفرای‏ خارجی به پایتخت،مورد استفاده قرار می‏گرفته‌‏اند.

البته‏ این نظریست که با احتیاط بیشتر باید به آن توجه کرد چرا که‏ در صورت وجود چنین کارکردی به ساخت صفه‏‌های کناری‏ و سکوی میانی به عنوان فضاهایی که عملکرد انبارداری و بارگیری داشته‌‏اند،احتیاجی‏ وجود نداشت.

دسته‌ی دوم‏ ۲اصطبل سراسری پشت‏ اتاق‌های شمالی و جنوبی‏ حیاط هستند که طرفین آنها فضاهایی جهت انبار کالا و سکونت چهارپاداران وجود دارد.

همانگونه که موریه‏ اشاره می‏کند تأسیساتی‏ همچون حمام و آب انبار داشته است.

امروزه هیچ‏ اثری از این دو بنا دیده نمی‏شود.سیر و در حدود ۶۰ سال‏ پیش طرح‌هایی از آنها ارائه داده است.

 

 

در حال حاضر تزیینات بنا شامل آجرکاری نمای دیوار جان پناه است ولی در گذشته دارای کاشیکاری نیز وجود داشته‏ است.

مصالح بنا شامل آجر و سنگ است. هیچ کتیبه‏‌ای برای تعیین قدمت در بنا وجود ندارد.

سیر و بنا را به شاه عباس دوم و یا شاه سلیمان اول صفوی نسبت داده‏ است.

اکثر جهانگردان این بنا را از کاروانسراهایی می‏دانند که‏ به امر مادرشاه عباس ساخته شده است ولی مشخص نیست که‏ منظور شاه عباس اول است یا شاه عباس دوم.

وجه تسمیهء بنا نیز به همین دلیل است. در این بنا خصوصیات و پیشرفت‌هایی دیده‏ می‏شود که نشان‏ دهنده انتساب آن به اواخر دورهء صفوی میباشد؛

به‏ طور مثال اصطبلهای ستوندار که‏ در کاروانسراهای قبل از دوران‏ مغول دیده می‏شود بار دیگر در اواخر دورهء صفوی معمول‏ می‏شود.

 

 

از طرفی تزیینات آجر کاری از ویژگی‌هاییست که دوباره‏ از اواخر دورهء صفوی معمول می‏ شود.

این تزیینات که در جان‏ پناه کاروانسرا بکار رفته است‏ قابل مقایسه با تزیینات جان‏ پناه کاروانسرای ریاوادبستان‏ است.

احتمال دارد کاروانسرای‏ مادرشاه در زمان شاه عباس دوم‏ یا شاه سلیمان و یا شاه سلطان‏ حسین بنا شده باشد.

در دورهء قاجار تقلیدهای زیادی از بنا صورت گرفته است به‏ عنوان نمونه اصطبل‌های‏ ستون‌دار گوشه‏‌های‏ کاروانسرا در کارونسرای‏ پرش یا مشیری در راه بوشهر به شیراز دیده می‏شود.

همچنین کاروانسرای راه دار در نزدیکی شیراز نیز تقلیدی‏ از کاروانسرای مادر شاه‏ است.

در کاروانسرای ده بید نیز دو اصطبل در دو طرف‏ کاروانسرا وجود دارد که به چهار تالار ستوندار در چهار گوشه‏ منتهی می‏شود،این مسئله از کاروانسرای مادر شاه الهام گرفته‏ شده است.

 

 

با توجه به خصوصیات ساختمانی، جلال و شکوه کاروانسرا ،وجود قسمت‌هایی همچون :

اصطبل‌های ستون‌دار مخصوص، تالار پذیرایی، امکانات رفاهی مناسب همچون حمام و آب‏ انبار، کاروانسرای مادرشاه از کاروانسراهای سلطنتی محسوب‏ می‏شده  است

همانند کاروانسرای شیخ علیخان استقبال‌های رسمی‏ از پادشاه و سفرای خارجی قبل از ورود به اصفهان در این کاروانسرا صورت می‏گرفته است.

همچنین موقعیت مکان نشان‏دهندهء جنبهء تشریفاتی و سلطنتی آن است،به طوریکه در فاصله کمتر از یک منزلی کاروانسرای گز و کاروانسرای مورچه خورت‏واقع شده است

در حال حاضر این مجموعه با تالار ، رستوران های سنتی و کلاسیک در محیطی زیبا و دلنشین ، همچنین حجره های فروش انواع صنایع دستی  میزبان هموطنان عزیز می باشد.

 

 

برچسب ها

پاسخی بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید

بستن
بستن
بستن